Pszenica

W roku 2009 na Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie wykonano doświadczenie, w którym w uprawie pszenicy ozimej „Kobra” stosowano nawóz VIFLO Wysokofosforowy raz (4l/ha, 2 maja) oraz dwa razy (4l/ha, 22 maja w fazie kłoszenia). Zastosowany nawóz przyczynił się przede wszystkim do zwiększenia liczby ziarniaków w kłosie, która jest drugą składową plonu ziarna, oprócz obsady kłosów i masy 1000 ziaren. Po jednokrotnym użyciu nawozów liczba ziaren w kłosie wzrosła o 70,9% i wynosiła 30,6 szt., a po dwukrotnym zastosowaniu o 86,6% (33,4 szt.) w porównaniu z kontrolą (17,9 szt.). Masa 1000 ziarniaków uległa poprawie odpowiednio o 18,8% (39,9 g) oraz o 28,3% (43,1 g) w stosunku do kontroli (33,6 g). Jednokrotne nawożenie nawozem VIFLO Wysokofosforowy spowodowało wzrost plonu ziarna o 19,7% (4,56 t/ha), a dwukrotne o 31,8% (5,02 t/ha) (kontrola 3,81 t/ha). Powodem dość niskich plonów ziarna była niewystarczająca obsada kłosów podczas zbioru, która wynosiła przy jednokrotnym oprysku 252 szt./m², a po dwukrotnym – 248 szt./m² (kontrola 226 szt./m²).

W Rolniczym Gospodarstwie Doświadczalnym Brody należącym do Uniwersytetu Przyrodniczego w Poznaniu w sezonie 2013/2014 zespół naukowców pod kierownictwem prof. Witolda Grzebisza przeprowadził doświadczenie z dokarmianiem dolistnym nawozami VIFLO w uprawie pszenicy ozimej odmiany „Muszelka”.

Stosowano następujące warianty nawożenia:

Kontrola – 50 kg N/ha (w momencie ruszenia wiosennej wegetacji);
Pełne nawożenie azotem – 50 + 50 + 50 kg N/ha (ruszenie wiosennej wegetacji; krzewienie; liść flagowy);

Na obiektach 3-10 nawożenie azotem wynosiło 50 kg N/ha. Składnik ten został zastosowany podobnie, jak na obiekcie kontrolnym, tj. w momencie ruszenia wiosennej wegetacji. Pełne nawożenie azotem (150 kg N/ha) w stosunku do obiektu kontrolnego (50 kg N/ha) zwiększyło plon o 1,79 t/ha (o 32,7%) w stosunku do kontroli azotowej.

Olbrzymia obsada kłosów, bardziej typowa dla jęczmienia niż pszenicy, potwierdza korzystne warunki wegetacji w roku 2014. Zastosowane dolistnie nawozy spowodowały znaczny wzrost obsady kłosów, rekompensując tym samym mniejszą dawkę azotu. Jednocześnie duża liczba kłosów skutkowała małą liczbą ziarniaków w kłosie masą 1000 ziaren.

Powrót